آسیاب کردن قهوه
آسیاب کردن
آسیاب کردن به سادترین بیان گرایندر ها دستگاه هایی هستند که دانه های قهوه را خرد و به قسمت های کوچک تر تبدیل می کنند.
چون قهوه اگر به شکل دانه باشد نمی توان آن را دم آوری کرد. آسیاب کردن قهوه سطح تماس آب با آن را زیاد می کند و آب ساده تر به ساختار متخلخل دانه می رسد. هرچقدر که دانه های قهوه بیشتر آسیاب شوند، بیشتر مورد تماس با آب قرار می گیرند، که باعث می شود عطر و طعم سریع تر آزاد شود. به بیان ساده اگر درجه گرایند شما به سمت ریزتر بودن برود مدت زمان بروئینگ کاهش پیدا می کند، و اگر درجه گرایند شما به طرف درشت تر باشد مدت زمان بروئینگ افزایش می یابد. آسیاب کردن قهوه به نشانه نقطه ای است که دیگر هیچ برگشتی از آن برای فرایند بروئینگ نیست.
هنگامی که قهوه آسیاب شد توانایی های خود را بهتر شکوفا می کند و برای مدت زمان بسیار کوتاهی به همان اندازه با کیفیت می ماند. اگر می خواهید در خانه قهوه با کیفیت تری دم کنید بهترین توصیه برای شما این است که آن را بعد از رست به هنگام تازه بودنش آسیاب کنید. البته توصیه مهم تر این است که از بهترین گرایندر ممکن استفاده کنید.
یک گرایندر خوب سال ها برای شما کار می کند. کمتر نیاز به تعمیرات و تنظیمات دارد و به طور مداوم برای شما نوشیدنی هایی با طعم بهتر تولید می کند. خرد کردن دانه های قهوه در نگاه اول پله ای کوچک برای به وجود آوردن یک نوشیدنی خوش طعم است، اما این قدم بسیار پایه ای و مهم است و جزو قدم های لازم قبل از توانایی برای بروئینگ است، و اگر کاری ناقص در این سفر انجام بشود می تواند نتایج بدی در پایان کار داشته باشد.
تاریخچه
قبل از گرایندر از هاون و آسیاب برای خرد کردن قهوه استفاده می شد و هم اعراب و هم عثمانی معروف به داشتن بهترین هاون و آسیاب بودند. این ابزار آلات بسیار با کیفیت و قدیمی بوده و در بازارهای آن زمان با قیمت بسیار بالایی به فروش می رسیدند. برای مدت طولانی هاون و آسیاب کار خود را به خوبی انجام می دادند، اما شاید چیزی حدود قرن دوازدهم یا سیزدهم میلادی ابزار آلات مکانیکی اختراع شد، البته نه فقط برای هدف آسیاب کردن قهوه. گرایندرهای مکانیکی جدید سنگهای گنبدی شکلی هستند که به آرامی در کاسه ای مقعر جا می افتند.
این ابزار در واقع یک هاون و آسیاب مکانیکی بود که دستگیره ای برای کنترل فرایند آسیاب کردن بر روی آن قرار داده شده بود. اولین آسیاب های ساخته شده با قسمت های آهنی متحرک درونی شان در قرن شانزدهم و در شهر دمشق کشور سوریه پدیدار شدند. دمشق تاریخچه بلند بالایی در ساختن ابزار آلات آهنی دارد؛ از آسیاب های قهوه تا شمشیر و خنجرهای بازسازی شده، که در طول امپراطوری عثمانی و فراتر از آن گسترش می یافت.
این آسیاب های اولیه در ترکیه پدید آمدند، جایی که نوشیدن قهوه در اوایل قرن هفدهم رواج پیدا کرد، و این طرح اولیه ساده راهی برای گرایندرهای تولید شده در ۲۵۰ سال بعد باز کرد. گرایندرهای ابتدایی ترکیه از دو محفظه تشکیل شده بودند. تمام دانه ها در محفظه پایینی آسیاب و ذخیره می شدند.
تیغه های این دستگاه بعدها مقدمه ای برای ساختن تکه مخروطی گرایندرهای جدید شد، که شامل حلقه های ثابت خمیده به همراه قطعه ای مخروطی برای خرد کردن بود که در آن جا می افتاد. این قطعه مخروطی در بالای محوری با دسته ای که عمود بر آن سوار شده است قرار داشت، که این دسته را میتوان با دست برای آسیاب کردن به کار برد.
آسیاب ترکیه ای ها بعدها به آسیاب های دستی فرانسوی و انگلیسی تبدیل شد که با همان سبک گذشته کار می کرد. یکی از ابتدایی ترین منابع ظهور آسیاب قهوه در اروپا فردی به نام نیکلاس بروک، اهل انگلستان شهر لندن، در سال ۱۶۶۵ میلادی بر می گردد. وی اظهار داشت که تنها مردی است که توانسته است با آسیاب پودر قهوه درست کند، که هر کدام از این ها بین ۴۰ تا ۴۵ شلینگ (واحد قدیمی پول انگلستان) فروخته می شده است. بسیاری از انواع مختلف گرایندر از همین سبک در قرون ۱۸ و ۱۹ میلادی پدیدار شد.
برخی از آن ها به گونه ای بودند که بر روی یک میز قرار می گرفتند و برخی دیگر در داخل خود میز جای داشتند، برخی دیگر نیز دستی و قابل حمل بودند طراحی برش دهنده همچنین در این سال ها دستخوش تحولات بسیاری شد اما به علت وجود توانایی فیزیکی عملگرها با محدودیت مواجه شد.
در ابتدا مته های مخروطی اولیه شکاف های زبر و مورب داشت، اما طرح های اولیه قرن بیستم میلادی نشان دهنده ماشین تراش هایی با دو یا سه دندانه در اندازه های متفاوت بود. آسیاب های ماشین تراش به عنوان مدل های کم صداتر به بازار آمدند، اما نسبتاً پیشرفت خوبی از خود در زمینه یکدست آسیاب کردن داشتند و عملکرد بهتری نشان دادند. با وجود تمام پیشرفت های تکنولوژی آسیاب کردن، جالب است بدانید که تا قرن ۱۹ میلادی هنوز از هاون و آسیاب استفاده می شد.
نظریه نامانوس در زمینه ای وجود داشت که آسیاب و هاون قهوه را بهتر از گرایندرهای فعلی آسیاب می کردند. اولین گرایندرهای مته صاف در سال ۱۷۹۸ میلادی توسط توماس بورف سنیور اختراع شد. این دستگاه از دیسک های صاف سه اینچی با دندانه های بزرگ و کوچک برای گرایند کردن قهوه در سایزهای متفاوت به وجود آمد. به پاس زحمات بروف، که در واقع دندان پزشک رئیس جمهور وقت آمریکا توماس جفرسون بود، وی اولین فرد آمریکایی نام گرفت که گرایندر قهوه را اختراع کرد.
گرایندرهای قابل تنظیم در اوایل قرن نوزدهم شروع به پدیدار شدن کردند و بازار آمریکایی ها بود که آن ها را بسیار محبوب کرد. گرایندرهای آمریکایی در قرن نوزدهم میلادی حجم و تنوع و تعداد بیشتری نسبت به گرایندرهای اروپایی داشتند و آن را میتوان از عشق این ملت به قهوه در سال های ابتدایی به وجود آمدن دانست. با آغاز قرن بیستم میلادی گرایندر قهوه به عضوی جدایی ناپذیر از تجهیزات آشپزخانه های سراسر آمریکا و اروپا بدل شد.
هرچه بیشتر به سمت موتوردار شدن گرایندرها پیش می رویم، این دستگاه ها بیشتر به وسایلی پر سر و صدا در خانه ها بدل می شوند، که مردم آن را نشانی برای استفاده از قهوه کمتر برای بروئینگ می دانستند. اولین گرایندرهای خانگی برای اولین بار در دهه ۱۹۲۰ میلادی در فرانسه و آلمان تولید شد، و بیشتر شبیه به گرایندرهای دستی کوچک بود که یک موتور به آن متصل شده بود. این دستگاه ها نهایتاً ۸۰ تا ۱۰۰ دور بر دقیقه کار می کردند، و در هر ساعت تنها ۱ کیلوگرم آسیاب می کردند.
این محصولات دلربا به سرعت به مصنوعات الکتریکی به رنگ شکلات کلاسیک با کلیت درآمدند، و برخی از مدل های آن دو هوپر مجزا از یکدیگر داشتند که یکی برای آسیاب قهوه های با کیفیت تر و دیگری برای آسیاب قهوه های کم کیفیت تر مورد استفاده قرار می گرفت. معرفی قهوه های فیلتر کاغذی در دهه ۱۹۳۰ میلادی به گرایندرهای الکتریکی کمک شایانی در زمینه فروش انجام داد، اما قهوه های از پیش آسیاب شده و قهوه های فوری هر دو در یک زمان پدید آمدند.
قهوه فوری راهی راحت تر، مقرون به صرفه و مدرن پیشروی هر کسی که می خواست قهوه را تجربه کند گذاشت، و این اتفاقات دنباله روی قهوه فوری ساخته شده در جنگ جهانی دوم بود. در سطح تجاری گرایندرهای بسیار بزرگ تر برای تأمین نیازهای رسترهایی که در مقیاس بزرگ فعالیت می کنند تا انتهای دهه ۱۸۰۰ میلادی ساخته شد و همین طور افرادی که در زمینه قهوه فوری کار می کردند.
آسیاب های غلتکی در آلمان و توسط کمپانی هابز برنز در سال ۱۸۷۲ و به عنوان (( آسیاب گرانولاسیون )) پدید آمد. نوادگان این نوع گرایندر برای کار در مقیاس های بزرگ ساخته شدند و می توانند تا چند تن قهوه را در یک ساعت آسیاب کنند و امروزه نیز به همین منظور از آنها استفاده می شود. گرایندرهایی که در مقیاس بالاتر فعالیت می کنند با مشکلاتی از قبیل داغ شدن و از کار افتادن مواجه می شدند. برای حل این موضوع، سازندگان برای از بین بردن گرما از مته های بزرگ تر استفاده کردند و بعد از آن سیستم آبرسانی را به طرح خود اضافه کردند.
