ماشین اسپرسو چگونه کار می کند؟

شاید برای شما هم این سوال مطرح شده باشد که اسپرسو ساز هایی که در کافه ها یا خانه ها می بینید چگونه کار می کند. در این مقاله سعی داریم به صورت کامل به این موضوع بپردازیم، پس با ما همراه باشید...
ماشین اسپرسو چگونه کار می کند؟

ماشین اسپرسو چگونه کار می کند؟

شاید برای شما هم این سوال مطرح شده باشد که اسپرسو ساز هایی که در کافه ها یا خانه ها می بینید چگونه کار می کند. در این مقاله سعی داریم به صورت کامل به این موضوع بپردازیم، پس با ما همراه باشید...

هُل کافی مقاله های زیر را به شما پیشنهاد می دهد

قهوه سرد یا کلدبرو چیست ؟

معرفی فرنچ پرس و روش دم آوری قهوه فرانسه

کلور ( Clever )

ماشین اسپرسو چگونه کار می کند؟

از اواسط قرن بیستم میلادی بویلرها، ترموستات های دیجیتال، کنترل کننده های فشار و چهره دستگاه های اسپرسو بسیار بهبود پیدا کرده است، اما می توان گفت که ماشین اسپرسو تقریبا همان چیزی که در دهه 1960 میلادی ساخته شده باقی مانده است. چیزی که در بین تمام ماشین اسپرسو ها ثابت است این است که همه آن ها برای عصاره گیری از قهوه باید آب را با فشار از قهوه رد کنند.

 

از ساده ترین راه های انجام عصاره گیری، استفاده از یک پیستون متصل به اهرم (یا دکمه) است که آب داغ را آزاد کند. بویلر ساده ترین ماشین اسپرسو های اهرمی نیازمند دمایی بالاتر از حدی است که برای اسپرسو لازم است تا نیروی کافی برای رساندن آب به هدگروپ را فراهم کند. قوانین حرارتی تقریبا در هر ماشین اسپرسو ناقص و وابسته به هر ماشین است و در تمامی ماشین اسپرسو ها دمای دستگاه با هر شاتی که شما می گیرید افزایش پیدا می کند.

بویلر در بالای سیستم های اهرمی که بر پایه جاذبه زمین کار می کنند قرار دارد، جایی که قهوه عصاره گیری می شود این اتفاق اجازه عبور آسان آب داغ را از هدگروپ به قهوه می دهد. ماشین اسپرسو هایی که پمپ الکتریکی در آن ها استفاده شده است به خاطر وجود دو ترموستات متفاوت می تواند هم زمان به شما اسپرسو و فوم شیر بدهد (یکی برای خروج آب داغ و دیگری برای فشار بخار).

 

در این مواقع یک دکمه باید تعبیه شود تا بتواند ترموستات ها را اولویت بندی کند یعنی بر اساس این که شما بخواهید اسپرسو بگیرید یا از بخار استفاده کنید بتواند المنت را تنظیم کن. اگر شیر و اسپرسو در کنار یکدیگر انقدر خوش طعم نبودند، پس ماشین اسپرسو یک دستگاه بسیار ساده و پیش پا افتاده محسوب می شد. مشکل هر کدام از این دو المان (یعنی شیر و اسپرسو) این است که هر کدام نیازمند شرایط متفاوت هستند تا بهترین حالت خود را ارائه دهند.

برای گرفتن اسپرسو نیاز است تا به 90 تا 95 درجه سانتیگراد یا 194 تا 203 درجه فارنهایت برای آب، و چیزی حدود 9 بار یا 130پوند بر اینچ مربع فشار وارد شود. از سوی دیگر شیر نیازمند فشار بخار بسیار بالاست که حداقل دمای آب باید 100 درجه سانتیگراد یا 212 درجه فارنهایت باشد و فشاری نزدیک به 0.8 تا 1.2 بار یا 12 تا 17 پوند بر اینچ مربع بر آن وارد شود. مبدل های حرارتی یک راه حل ساده جلوی پای ما می گذارد و آن شمال یک بویلر می شود که بخار را در نازل بخار به جریان می اندازد تا بتوان از شیر فوم گیری انجام داد. قطر و طول بویلر بسیار دقیق اندازه گیری شده است.

تا هنگامی که آب از بویلر به هدگروپ می رسد، دمای صحیح برای عصاره گیری داشته باشد. دمای هدگروپ توسط پدیده ترموسیفون ثابت نگه داشته می شود، به این صورت که آب از بویلر به هدگروپ می رود و سپس به بویلر بر می گردد. (ترموسیفون: به پدیده ایی گفته می شود که سیستم فاقد هر گونه پمپ برقی یا مکانیکی است وجهت جا به جایی آب با استفاده از گرمای خورشید مایع جا بجا می شود.) یک نکته که یک باریستا خوب و ماهر باید در هنگام استفاده از دستگاه های حرارتی بداند، تمایل هدگروپ برای گرم تر شدن در صورت طولانی تر شدن عصاره گیری است.

 

برای آزمایش گرمای هدگروپ می توان مقداری از آب داغ داخل دستگاه را از طریق خود هد گروپ تخلیه کرد تا تمام اجزا را خنک تر کند و دمای صحیح برای عصاره گیری را ارائه دهد. میزان آب مورد نیاز برای خنک کردن هدگروپ به عوامل زیادی بستگی دارد، اما اگر مدل های انواع ماشین ها را کنار بگذاریم چیزی حدود 100 تا 150 گرم آب به نظر کافی می رسد.

ظهور مبدل های حرارتی با هدگروپ دستگاه E61 شروع شد. با گذشت چند دهه از ساخت آن ها مبدل های حرارتی امتحان خود را پس داده و در تمامی تست ها، دستگاه موثر واقع شده اند. استفاده هم زمان از دو بویلر در ماشین اسپرسو منجر به این شد که یکی از آن ها برای عصاره گیری از قهوه به کار گرفته شود و دیگری برای فوم گرفتن از شیر. اولین ماشین اسپرسوی تجاری که از دو بویلر هم زمان استفاده می کرد لامارزکو GS بود که در دهه 1970 میلادی تولید شد، اما باید گفت که ماشین اسپرسو های دو بویلره تا 20 سال بعدی محبوبیت چندانی پیدا نکرند.

 

بیشتر ماشین اسپرسو های مدرن و تجاری از مدل های دو بویلره هستند که سطوح بالاتری از کنترل دما و ثبات بیشتری نسبت به مدل هایی با مبدل های گرمایی دارند. قدم واضح بعدی قرار دادن تانک بویلر مخصوص برای هر هدگروپ است، که به کمک آن تنظیمات و اصلاحات امکان پذیر می شود. کنترل حرارت در ماشین اسپرسو های مدرن توسط کنترل کننده PID انجام می پذیرد (کنترل کننده PID شامل سه قسمت تناسب، انتگرال گیر و مشتق گیر است) یک دستگاه عمومی برای یک کنترل کننده الکتریکی است که ارزش مجموعه را با استفاده از الگوریتم کنترل بازخوردی حفظ می کند.

 

در ماشین اسپرسوها، کنترل کننده PID حافظ دمای ثابت آب و کنترل درجه آن است. تقریبا تمام ماشین اسپرسو های تجاری امروزی قابلیت تنظیم حجم آب خروجی را دارند، که این قابلیت با اضافه کردن چند دکمه برنامه ریزی شده است و به این دلیل است که میزان مشخصی از آب داغ را آزاد کند. بیشتر ماشین اسپرسو های پرچم دار از هر کمپانی امروزه با تایمر های منحصر به فرد تعبیه شده در آنان در سراسر جهان در دسترس است، اما نکته جالب ظهور ماشین اسپرسو های دستی است که بسیاری از باریستا های حرفه ایی را هیجان زده کرده است.

بازخوردها
    ارسال نظر
    • - نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
    • - لطفا دیدگاهتان تا حد امکان مربوط به مطلب باشد.
    • - لطفا فارسی بنویسید.